نصف جهان: تجربه ما درباره افراد نظامي و به‌خصوص آنهايي که درجه سرهنگي روي دوش داشته‌اند اين است که با انسان‌هايي خشک و منظم و البته بي‌ادعا طرف هستيم. آدم‌هايي که نه دنبال خودنمايي‌اند و نه براي رسيدن به آرزوهايشان روي به سوءاستفاده از جايگاه‌شان مي‌کنند. براي يکي مثل سرهنگ عليفر اما قضيه جور ديگري است. کسي که با صدايش به‌عنوان گزارشگر روي بازي‌هاي نه‌چندان حساس تلويزيون به مردم شناسانده شد و در سال‌هاي اخير با گاف‌هاي مختلف، شوخي‌هاي بي‌مزه و البته مصاحبه‌هاي عجيب‌وغريب بيشتر از هر زمان ديگري نامش را بر سر زبان‌ها انداخت.

به عبارت بهتر قصه نظامي‌ سن‌وسال‌دار تلويزيون از همه گزارشگرهاي ديگر متفاوت است، نه جنس سوتي‌هايش مثل بقيه است و نه رفتارش شباهتي به هيچ‌کدام از همکارانش دارد. مسأله اصلي اما اين‌جاست که در همه مدتي که عليفر با سوتي‌هاي پرسروصدا و ادعاهاي عجيب نه‌تنها خودش که تلويزيون ايران را هم به سخره گرفت، هيچ‌کس از داخل سازمان صداوسيما جلوي او نايستاد؛ نه وقتي آن «توووووي دروازه»‌هاي گوش‌خراش خواب شبانه را از مخاطبان فوتبال در مسابقات نه‌چندان ارزشمند بامدادي مي‌گرفت، نه زماني که ادعاي مربيگري کرد و از داشتن پيشنهاد براي هدايت تيم‌هاي ليگ برتري سخن گفت و نه روزي که توسط يک پسر خورموجي و مخاطب ويکي‌پديا سرکار گذاشته شد و نام سازنده ورزشگاه يکي از بازي‌هاي جام‌جهاني را «دولاب امير» معرفي کرد! در تمام اين مدت اما سازمان صداوسيما هيچ واکنشي به اين اتفاقات نداشت و در چنين شرايطي حالا بايد هم بي‌مزه‌ترين شوخي تاريخ گزارشگري را درقالب يک سوتي تحويل‌مان بدهد!

بدون ترديد در تمام جرياناتي که عليفر پاي ثابت‌شان در تلويزيون بوده، نمي‌توان نقش صداوسيما را ناديده گرفت. سازماني که با محدوديت‌هاي متنوع بارها جلوي مسائل مختلفي را در جدول پخش برنامه‌هاي خود گرفته، در بازه‌هاي گوناگون توسط مجريان، ميهمانان و … غافلگير و سوژه‌اي براي شبکه‌هاي اجتماعي شده است. البته که حذف مجريان به خاطر بيان مسائل مورد توجه جامعه پذيرفتني نيست، اما براي يکي مثل عليفر ماجرا فرق مي‌کند. کسي که بارها و بارها نشان داده سواد کافي براي گزارش مسابقات فوتبال را ندارد، چندين ‌سال است مورد انتقاد مخاطبان ورزشي قرار گرفته و هيچ مقام مسئولي هم در صداوسيما جلويش نايستاد.

آن هم دقيقا سازماني که وقتي او سيدجلال حسيني 39 ساله را ‌هافبک وسط (‍!) لوانته توصيف مي‌کند، قدرت محروميتش تا اطلاع ثانوي را دارد و در اين خصوص بيانيه رسمي نيز صادر مي‌کند. پس مشخص است که چنين قدرتي در سال‌هاي گذشته نيز وجود داشته، اما انگار عزمي براي اين کار نبوده است. شايد هم آن‌قدر مسئولانش درگيرودار مميزي و پيش بردن اهداف خود در برنامه‌هاي مختلف بودند که فراموش کردند خيلي زودتر از اينها جلوي چنين رفتارهاي سودجويانه و خودخواهانه را از سوي گزارشگري که حداقل 90 دقيقه صدايش به صورت زنده روي آنتن است، بگيرند.

به عبارت ديگر اگر عليفر امروز به اين‌جا رسيده که فرض کند کاپيتان مشهور پرسپوليس (که طي دو هفته گذشته براي اين تيم بازي کرده) به قول خودش «سه سوت» به لوانته رفته، نه‌تنها ناآشنايي او با قوانين نقل و انتقالاتي فوتبال را نشان مي‌دهد و عدم آگاهي‌اش را از فوتبال و فوتباليست‌ها را به رخ مي‌کشد که اثبات مي‌کند او محصولي اورجينال از سازماني است که فقط در يک مورد خاص سال‌ها با عدم برخورد با مجري درجه چندمش احترام به مخاطبانش را از ياد برده است.